Scherzo Mechanica is mechanische muziek uitgevoerd door twee machinisten. De opstelling bestaat uit een zestal muziekmachines welke puffen, stomen en kraken. De muzikale composities zijn gelardeerd met poëtische momenten; een vliegtuig vliegt uit een olievat, theaterrook zoals bij de indianen en een Weense wals op de schuurmachine.
Er is voortdurend reuring; er staat altijd wel iets te pruttelen of te draaien. Er valt veel te zien en te horen, rook, explosies, alles trilt, maar ook lieflijk en poëtisch. Met zijn zelfgebouwde mechanische instrumenten laat hij de wereld om ons heen sidderen en trillen. Een ambachtelijke situatie, waarin het maken van het geluid beeldend gemaakt wordt. Een visuele ervaring van het geluid; Geluid als muziek. Geluid als beeld. In deze act krijgt de toeschouwer een kijkje in de keuken van Peter Zegveld.
‘In mijn atelier zoek ik steeds naar iets waarvan je niet weet of je het kan vinden. Op de manier van de spelende mens. Spelen zonder doel, zoals kinderen dat kunnen, is wat ik beoog’